Mijn versie van gado gado: het Indonesische bijgerecht van knapperige groenten die kort worden geblancheerd of gestoomd. Met wat kleine aanpassingen om het Paleo en Medical Medium vriendelijk te maken: geen gluten, pinda’s, soja of zuivel!

Wat is Gado Gado?

Gado gado is een soort salade, bedekt met gado gado saus: een romige pindasaus met ketjap manis (dikke, zoete sojasaus) en sambal. Lijkt erg op satésaus, die ook van pinda’s wordt gemaakt. Omdat ik geen pinda’s of sojasaus eet, gebruik ik mijn eigen zelfgemaakte satésaus.

Ingrediënten vervangen

Mijn familie is dol op Indonesisch eten en we eten het veel. Ik ben erg blij dat ik redelijk bekend ben met de meeste ingrediënten die veel worden gebruikt. Dus ik weet inmiddels ook wel een beetje hoe ik ze het beste kan vervangen.

Is Indonesisch eten altijd glutenvrij en zuivelvrij?

Het kost niet veel moeite om Indonesisch eten glutenvrij en zuivelvrij te maken. Ze gebruiken niet vaak tarwe of andere granen. Behalve rijst natuurlijk, die glutenvrij is maar zelfs vervangen kan worden door bloemkoolrijst.

Zuivel wordt zelden gebruikt: alles wordt gekookt in kokosmelk of in tomatensaus. Ook Indonesisch koken vereist niet echt smaakmakers zoals vetsin of maizena.

Kan Indonesisch eten ei- en sojavrij zijn?

Eieren en soja worden vaak gebruikt. Maar met wat aanpassingen kun je ei- en sojavrij Indonesisch eten koken.

Eieren

Voor eieren is geen vervanging beschikbaar (behalve tofu, vlees of vis). Dus je moet ze gewoon weglaten. In Nederland worden eieren vaak geserveerd met gado gado, maar ze maken eigenlijk geen deel uit van het originele recept, dus gelukkig geen problemen daar.

Soja

Sojasaus is de basis van een smaakmaker die vaak wordt gebruikt: ketjap manis. Ketjap is een dikke saus gemaakt van gekookte sojasaus, suiker en kruiden. Je kunt sojasaus en ketjap manis vervangen door kokosaminos, kokossuiker en kruiden. Die vind je in mijn recept voor satésaus. Of je kunt je eigen ketjap manis maken.

Laagjes van smaken

Indonesisch koken is niet moeilijk. Het is gewoon het opbouwen van smaaklagen. Het ritme van het toevoegen van dingen zal je vrij snel leren als je meer gerechten gaat bereiden. Want de basis is altijd vrijwel hetzelfde.

Niet slechts één soort ‘Aziatisch’

Er is niet slechts één Indonesische keuken, elk eiland, dorp en familie heeft zijn specialiteiten en variaties. Maar wat Indonesisch onderscheidt van andere Aziatische gerechten zoals Kantonees of Szechuan, is dat de meeste gerechten wat tijd nodig hebben om te sudderen. Roerbakken is geen veelgebruikte kookmethode.

Of zoals de oma van een vriendin van mij zei: “Wij haasten ons niet. Als je haast hebt, eet je Chinees. Maar goed eten heeft tijd nodig.” Zo grappig. Ik vind zowel Indonesisch als Chinees lekker, maar niet aan haar doorvertellen hoor.

Waar vind je ingrediënten

De lijst met ingrediënten lijkt misschien wat overweldigend, vooral waar je ze kunt vinden. De beste kans om alles te vinden is in een toko, anders online. Jumbo is de supermarkt met het meeste Aziatische (en Surinaamse) aanbod, maar ze hebben niet alles. Met de meeste ingrediënten zal je gerecht gelukkig ook niet meteen in duigen vallen als je ze weglaat. Koop dus gewoon een paar ‘nieuwe’ dingen en begin van daaruit te experimenteren. Je verzameling smaakmakers zal groeien naarmate je vaker kookt.