3 maanden Medical Medium: mijn dagboek week 1

Welkom in het dagboek van mijn Medical Medium challenge. Lees hier waarom ik dit doe, hoe ik me heb voorbereid (welke slowjuicer, welke boeken, Nederlandse Facebook groep) en wat mijn plan is.

Hieronder de eerste week en hier week 2.

Dag 0

Als inleiding een gemiddeld doordeweeks dag voor ik begon…8.30: de wekker gaat. Heel langzaam kom ik uit een diep zwart gat. Ik vecht me naar dag toe maar het valt me zwaar. Ik voel me naar. Misselijk, spierpijn, duizelig. Licht en geluid komen keihard binnen. Alles is te veel, te schel, te hard en overweldigt me. Ik wil dit niet, ik kan dit niet. Ik wil hier niet meer aan meedoen.

Ik maak ontbijt en lunch voor mijn dochter. Zij is ook ziek en wordt om 10.00 opgehaald voor een halve dag school in Rotterdam (op een half uur rijden). Daarna lig ik een uurtje op de bank. Ik werk wat aan mijn blog (mijn enige connectie met de buitenwereld). Als het lukt. Op een slechte dag lig ik in bed met een blinddoek en oordopjes. Ik heb geen echte gesprekken met buren of vrienden of zelfs man of dochter, dat is veel te zwaar.

Op een goede dag kan ik stofzuigen of mijn haar wassen. Op een hele goede dag kan ik wat in de tuin werken. We wonen in het buitengebied van een klein dorp (Rockanje) en hebben een grote tuin met veel volwassen bomen, grote struiken en zoveel mogelijk inheemse bloemen. Verder doe ik boodschappen, kook ik wat, maak daar foto’s van voor de blog.

Eind van de middag moet ik nog een rondje met de hond. Dat valt me zwaar, soms moet ik al lopend tegen de tranen vechten, en ik ben blij als mijn dochter dat een dagje overneemt. Na het eten ben ik een zombie. Ik hang op de bank en ga rond 22.00 weer naar bed. Ik ben dood van binnen.

Dag 1: zaterdag 3 augustus 2024

Vandaag is de laatste dag van een weekje vakantie in Zuid-Bretagne. Het heeft me goed gedaan. Deze streek voedt me. Met alle inhammen, baaien en schiereilanden heb ik overal om me heen zeezout gevoeld. Mijn huid en longen genieten daar van. Mijn hoofd is helder, ik voel me licht. In deze week heb ik besloten dat ik weer wil leven, dat ik bereid van daarvoor het roer om te gooien.

Ik ga het doen! Ik vind Medical Medium ietwat raar, maar iets trekt me richting deze verandering en ik ben verwachtingsvol en opgetogen.

We rijden terug naar huis. Via mijn schoonmoeder die even ten oosten van Bretagne woont. Onze hond, Rizo, heeft daar een weekje gelogeerd. Uurtje of 10 in de auto… Niet de beste dag om een nieuwe leefstijl te beginnen. Maar ik heb ontbeten met verse abrikozen. En mijn schoonmoeder blijkt een hele schaal fruit voor de lunch te hebben. Dit is de bevestiging dat ik vandaag echt ga beginnen. De hele dag fruit en ik kan wat onbewerkte noten kopen bij een tankstation.

Onderweg in de auto de slowjuicer besteld die ik eerder al had uitgezocht. Dan wordt ie maandag bezorgd!Ik heb het gedaan! Ik ben Medical Medium begonnen, niet perfect, maar wel met een dagje veel fruit en geen no-foods. Gek genoeg heb ik helemaal geen trek om te snaaien. Normaal heb ik goede voornemens in de auto maar gaan er in de loop van de dag toch koekjes en chips naar binnen. Continu trek en snaaien. Maar nu geen ontevreden lijf, geen drang naar junkfood. Wat een fijn gevoel.

Dag 2: zondag 4 augustus

Boodschappen doen! Vroeg opgestaan. Citroenen gekocht voor mijn eerste citroenwater.

Waar ik dacht dat ik aan de slag ging met sapjes ben ik vooral de koelkast opnieuw aan het inrichten. Waar laat ik al die bleekselderij en spinazie!? De fruitschaal loopt over van de sinaasappels, bananen, citroenen en seizoenslekkernijen als perziken en kersen.

Start: citroenwater
Na 30 min ontbijt: smoothiebowl banaan, spinazie, bleekselderij, honing, wakame, tijgernotenmeel en citroenwater.
Tussendoor: banaan en perziken
Lunch: helft van een grote pan kikkererwtenstoof met aubergine. Kan ik morgen weer van eten.
Avond eten: ik wou wat anders koken maar ben moe. Dus tweede portie kikkererwtenstoof is ook op.

Het valt me weer op dat het fruit niet alleen mijn honger maar ook mijn trek stilt. Heb ik trek, dan eet ik wat fruit (geen pak koekjes) en waar ik bang was voor een suikerdip daarna, voel ik me juist evenwichtig en energiek. Ik snap dit niet… Ik heb geen trek in suiker van chocola of frisdrank. Geen vette chips trek

Toen ik ketogeen at had ik ook eetrust. Mijn eetpatroon is nu 180 graden omgedraaid, maar ik voel een vergelijkbare rust. Misschien nog wat dieper, meer voldaan.

Dag 3: maandag 5 augustus

Start: citroenwater. Vandaag meer gemaakt, de rest gaat in een glazen karaf in de koelkast. Tweede karaf met kokend water gember en kurkuma. Die mag afkoelen en daarna ook in de koelkast.
Ontbijt: bananen, kersen, aardbeien
Lunch: Aardappels gekookt. Dat voelt echt heel vreemd. Dat mag ineens weer. Ik lunch dus met een heerlijke aardappelsalade. Nog even een fijne dressing verzinnen want de standaard mayo kan natuurlijk niet. Het wordt sinaasappelsap, honing en chilivlokken.
Tussendoor: spinaziesmoothie met meloen, gember en kurkuma.
Avond: roerbak van champignons, bimi, taugé en courgette met cashewnoten en kokosamino’s.

En in de loop van de dag: mijn slowjuicer is er!

Ik heb lichte hoofdpijn en buikpijn. Ik heb weer geen honger of cravings. Ik zit soms verbaasd op de bank, probeer me in te denken hoe het zou zijn met een zak chips. En het doet me niets… Ik heb wel de hele dag dorst. Al drink ik veel citroenwater, gember water en veel gewoon water. Ik lijk niet genoeg te kunnen drinken. Maar ik drink zeker niet te weinig, het is ruim over de 2 liter. Eerder nog het dubbele. Ik moet ook continu plassen. Kleine beetjes. Mijn darmen draaien ook overuren. Ik heb steken en krampen die ik het hele traject voel doorgaan. En dit is naast de lichte kramp die ik altijd al voel, aan de linkerkant vanaf mijn middenrif tot aan mijn lies.

Dag 4: dinsdag 6 augustus

Start: citroenwater. Weer extra karaf gember kurkuma water voorbereid.

Tijd voor mijn eerste bleekselderij sap! In elkaar zetten van de slowjuicer is nog best lastig. Hoe werkt zo’n ding eigenlijk!? Ok, stengels er gewoon zo in schuiven? Ja, het werkt! Er komt sap uit! Ik begin met 4 stengels. Ik wil standaard een struik, bos (hoe noem je dat?) nemen en wellicht twee (aanbevolen by lyme is 32 oz en een bos is ongeveer 16 oz).

Eerste slok. Vies…. Dat is de eerste gedachte. Maar meteen daarna: nee, echt vies is het eigenlijk niet. Het is wennen, anders dan ik had verwacht. Mijn tong en lippen tintelen een beetje. Nou, ben benieuwd.

Ontbijt: 2 bananen, halve meloen, perziken Tussendoor en lunch: ook makkelijk, pak steeds wat fruit.
Avond: couscous van gierst met ui, courgette en zongedroogde tomaat. Ik mis iets van vlees en neem kippendij. Kipfilet zou beter zijn omdat het magerder is. Maar ik vind dat stukken minder lekker en ik wil mezelf niet te veel pushen.

De hele dag hou ik een tintelende tong en lippen. Ik heb wat lichte hoofdpijn. Ook nu veel dorst en vaak plassen. Mijn darmen voelen hard en rommelig. Ik ben winderig, maar wat me opvalt: ze stinken niet. Ik moet vaak naar de wc, de ontlasting is dun en komt er met horten en stoten uit. Dat zal door al het fruit en de vezels komen?

Mijn brainfog was door de Bretonse zeewind al minder (wat vind ik zoute zeelucht toch fijn!). Maar vandaag lijkt het nog minder… Dat zal toch niet? Binnen een dag!?

Dag 5: woensdag 7 augustus

Ik ben vroeg wakker. Ik ga Rizo uitlaten. Fijn om dat eens van mijn man over te kunnen nemen. Ik voel me licht en blij, heb zin in de dag. Ik weet niet wat me overkomt.

Start: citroenwater. Verder karaf met munt en basilicum gemaakt.
Na half uur: bleekselderijsap. Ik ga voor een halve. Misschien wat snel opgehoogd, maar ik voel me goed.
Lunch: roerbak met champignons, bimi, taugé, courgette en cashewnoten. Die beviel goed vorige keer.
Avond: stamppot andijvie en ik smokkel met spekjes. Even genoeg uitgefaseerd.
Later ’s avonds: we kijken de halve finale hockey op de Olympische Spelen. Ik heb wat trek en neem een twee grote smoothies spinazie, sinaasappelsap, gember en kurkuma.

Mijn man gaat nog even met Rizo naar het strand. En ik denk: ja, ik ga mee! Ik kan het niet geloven. Maar ik heb energie en zin. Blij stap ik in de auto. De wandeling is heerlijk maar kort. Femke Bol loopt zo haar finale, maar vooral: ik moet verschrikkelijk naar de WC. Dat was een smoothie te veel.

Dag 6: donderdag 8 augustus

Start: citroenwater. Kruidenwater gemaakt voor de rest van de dag.
Na half uur: halve stronk bleekselderijsap.
Ontbijt: bowl van gekookte gierst met dadels, banaan en sinaasappel.
Tussendoor: bananen, perziken, aardbeien
Late lunch: ik neem wat makreel met komkommer. Wellicht iets te vet dus ik eet wat minder dan anders. Rizo krijgt naast de kop dus ook wat extra.
Avond: roerbak met veeeel paksoi en prei en een beetje kipfilet.

Ik kan in de tuin werken. Zelfs boven mijn hoofd. Dat was naar goed ook want de druivenstruik is ontploft. Mijn darmen zijn wat rustiger. De standaard kramp lijkt ook minder. De dorst neemt af en ik plas weer wat minder vaak en meer in één keer.

Dag 7: vrijdag 9 augustus

Start: citroenwater
Na half uur: tegen alle adviezen in ga ik al voor een hele struik. Ik voel me goed.
Ontbijt: bananen, perziken, kersen
Lunch: ik experimenteer met een wrap van haver en spinazie. Recept behoeft nog wat finetuning.
Avond: curry van kikkererwten, aardappel, wortel, tomaat en ui in kokosmelk. Met korianderzaad, komijn, fenegriek. Flinke pan van 3 tot 4 porties.

Ik kan weer in de tuin werken. Ik maak de achterkant bij het hek lang de buren met de bosmaaier. Ik heb zelfs nog energie om wat woekerende bramen te lijf te gaan.

Dag 8: zaterdag 10 augustus

Ik ben weer vroeg op. Helder, energiek. Ik laat de hond uit, breng tuinafval naar de vuilstort, ga langs de boer voor grasgevoerd (Oostvoorne weidevlees) en naar de thuiskweker (plaatselijke kweker met veel seizoensproducten van Voorne).

Ga verder met week 2.

Start: citroenwater
Na half uur: stronk bleekselderij
Ontbijt: 2 bananen, cactus fruit (kende ik niet, maar niet echt een succes) en aardbeien

Mijn man gaat zeilen. Dat doet hij dit seizoen vaak alleen. Ik kan niet meer mee. Ik hoor mezelf zeggen: ik ga mee!

Ik neem een dubbele portie curry mee van gisteren. En gewoon water, ik heb geen kruidenwater meer. Voor het eerst in tijden lukt het om op het water te zijn. Met al dat licht, de herrie van het zeil en de lijnen die overal tegenaan slaan, de deining.

Maar mijn spierkracht is wankel en ik raak vermoeid. Ik haal mijn been open aan een niet eens zo scherp plastic uitsteeksel. Ieder ander ander zou een flinke blauwe plek hebben, maar mijn extreem dunne huid barst open. Ik zie het vet eruit bulpen maar bind het snel af om het bloeden te stoppen.

We zitten begin van de avond bij de huisartsenpost. Met moeite wordt het gehecht door 2 artsen. Terug in de auto merk ik dat de stress hoog was. Ik ben doodop.

Laat op de avond: ik flans een (iets te vette) salade in elkaar van rucola, waterkers, tomaat, Sockeye zalm, avocado en olijfolie. Dat moet voortaan anders.

En het klinkt misschien raar: wat een fijne dag was dit! Ik leef, ik heb de wind en zon gevoeld. Zonder duizelig en misselijk te worden. Ik maak weer wat mee. Het gaat er niet om wat ik doe maar hoe ik me van binnen voel. Ik ben er weer.